De durende dans een durende dans van dagen die mij zachtjes wiegt vergeet opkomende vragen en een wereld die liegt zonder mijn ogen op te slaan En wil ik wakker worden dan is het enkel in die droom Sta ik op en was de slaap weg Voel de buitenlucht en regen Maar niets echt: alles sloom Te langzaam om te bevatten het beleven niet waard en zonder de pijn van leven net zolang tot alles goed lijkt nooit is, want een droom. Word ik werkelijk wakker dan blijft mij de vraag Echter dan de droom of toch te vaag? Niemand die dat durft te zeggen Of om te geloven?